كتابِ تضاد مفاتیح الجنان با قرآن
مفاتیح الجنان یكی از كتب ادعیه معروف شیعه می باشد كه همیشه همراه زوار شیعه در اماكن مقدس دیده می شود، جالب است بدانید كه این كتاب مملو از كفریات و شركیاتی است كه مؤلف محترم كتاب تضاد مفاتیح الجنان با قرآن جناب آیت الله العظمى سید ابوالفضل ابن الرضا برقعی قمی كه خود قبل از هدایت به مذهب اهل سنت یكی از مجتهدین مذهب باطل رافضه اثناعشری بوده آنرا افشا می نماید.
خدای تعالی برای مسلمین قرآن را میزان قرار داده تا مطالب دینی خود را با آن بسنجند و باطل و غیرباطل را از یکدیگر جدا سازند و دین او را آلوده ننمایند و هم‌چنین رسول خداصلى الله علیه و آله و سلم و سایر بزرگان بسیار سفارش کرده‌اند که هر خبری از ما رسید فوری قبول نکنید و با کتاب الهی بسنجید اگر موافق آن بود بپذیرید وگرنه نپذیرید، چگونه مسلمانان به انحراف افتاده‌اند؟! و کتاب خدا را رها نموده‌اند؟!! از آن جمله حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم چنانکه در (جلد 18 وسائل الشیعه ص 78)، و هم کتاب کافی روایت کرده‌اند فرموده: «فما وافق کتاب الله فخذوه وما خالف کتاب الله فدعوه» یعنی، «آنچه موافق کتاب خداست بگیرید و آنچه مخالف کتاب خداست رها کنید». و در همین کتاب از حضرت صادق ؛ روایت کرده که فرموده: «فما لم یوافق من الحدیث القرآن فهو زخرف». و نیز فرموده: «کل شیء مردود إلى الکتاب والسنة وکل حدیث لا یوافق کتاب الله فهو زخرف». «بازگشت و مرجع همه‌ی سخنان کتاب خدا و سنت رسول الله است، و هر حدیثی که با کتاب خدا مخالف باشد پس آن زخرف و بیهوده است».
پس بر فرد فرد از مسلمین واجب است احادیث و یا دعاها و زیاراتی را که مخالف قرآن، یعنی بر خلاف هدایت الهی وارد شده ترک کنند، و در واقع با کتاب الهی جنگ و مبارزه ننمایند، و بدانند که هر متاعی میزانی دارد، یعنی، اگر شما به دکان عطاری بروی و بخواهی مقداری زعفران یا چیز دیگری خریداری کنی باید مقدار متاع و کم و زیاد آن با میزان و ترازویی معلوم باشد. و همچنین اگر مغازة بزازی رفتی و خواستی پارچه و طاقه‌ای از فاستونی خریداری کنی باید متری باشد که اندازة آن را معلوم کند که اگر در کم و زیاد آن نزاعی روی داد میزانی برای تعیین کم و یا زیاد باشد که صدق و کذب فروشنده را معلوم کند. آیا دین اسلام که دینی الهی است، و خدا آن را برای بندگان خود تا قیامت مقرر داشته می‌توان گفت: میزانی برای آن معین نکرده که هر کس هر چه در این دین وارد کند و یا کم و زیاد نماید و بنام دین به مردم عرضه بدارد صدق و کذب آن معلوم نشود؟ و یک میزان الهی که با آن میزان بسنجند نباشد، و هر چه کم و زیاد کنند معلوم نباشد؟ البته خیر. زیرا اسلام از یک دکان عطاری کمتر نیست و خدا برای دفع کم و یا زیادی مطالب آن میزانی معین کرده، و در قرآن فرموده:. «خدا ذاتى است که این کتاب را نازل نموده بحق و میزان».(الشوری: 17)
که قرآن را میزان قرار داده برای دین خود تا مسلمین هر چه بنام دین به ایشان عرضه می‌شود با قرآن بسنجند و دین خود را از کم و زیاد و ورود مطالب ضد دینی حفظ نمایند. ولی مسلمین در اینجا کوتاهی کرده و هر چه بنام دین به دست ایشان رسیده پذیرفته و با این میزان نسنجیده‌اند. از آن جمله، کتب دعاهای دینی و زیارات دینی ایشان است که راویان ساده دل و محدثین و مقدسین خوشباور هر چه کفر و زندقه و خرافات و موهومات بوده بنام دعا و یا زیارت در میان مردم منتشر ساخته‌اند و گویا مسلمین خواب بوده و کسی در صدد نبوده این احادیث و ادعیه و یا زیارات را با عقل و تفکر با قرآن بسنجد. هر خرافه‌ای را بنام دعا و زیارت در میان مسلمین نشر ندهد. در اینجا تمام مسلمین مقصرند و در این امر، بسیار کوتاهی شده است.
نویسنده این کتاب جناب آیت الله العظمى علامه سید أبوالفضل بن الرضا برقعى قمى در مقدمه این کتاب خود می فرماید:
نویسنده این کتاب که خود را مسلمان می‌دانم و سالها در علوم دینی زحمت کشیده و بتصدیق مراجع دینی و علمی چهل و پنج سال است که مجتهد می‌باشم، برای رضای خدا و خدمت به سایر مسلمین این وظیفة دینی را بر خود لازم و واجب دانستم و چندین کتاب در این مرحله نوشته‌ام و برای دفع خرافات و موهومات و حفظ دیانت اسلام از غبار اوهام، کتاب بت‌شکن و یا عرض احادیث اصول بر قرآن و عقول، و هم کتاب خرافات وفور در زیارات قبور و هم کتاب بررسی علمی در احادیث مهدی و کتب دیگری را نوشتم، و همچنین این مختصر را بنام تضاد مفاتیح الجنان با قرآن تحریر نمودم. ولی متأسفانه دکانداران مذهبی از ترس کساد دکان‌های خود تاکنون نگذاشته‌اند کتب اینجانب طبع و نشر گردد و مانع چاپ آن شده‌اند. ولی چون قصد نویسنده رضای الهی و انجام تکلیف دینی و بیداری هم‌وطنان بوده، امیدوارم خدای تعالی تفضل کند و توسط نشر این کتب مردم و ملت را بیدار و هشیار سازد و از خرافات و موهومات نجات عطا فرماید. آمین یارب العالمین.
بدانکه حاج شیخ عباس قمی عالمی بود متبع و بسیار ساده و خوش باور و قوه‌ی اجتهاد نداشت، و میزان صدق و کذب اخبار و احادیث و ادعیه و زیارات را فقط نقل شیخ طوسی و یا شیخ کفعمی و یا ابن طاووس و یا مجلسی و یا شیخ نوری و یا صدوق و کلینی و یا ابن المشهدی و امثال اینها دانسته و اعتماد می‌کرد. و به کسانی که ایشان از آنان روایت کرده‌اند نظر نداشت با اینکه راویان قبل از ایشان اکثرا یا غلات یا ضعفاء و یا کذابین و یا مردمان مجهول المذهب و یا فطحی و یا ناوسی و یا مهمل بوده‌اند. و متاسفانه در کتاب مفاتیح الجنان نام راویان را ذکر نکرده تا شخص ملاحظه کند و ارزش روایات و منقولات ایشان را بداند. اکثر راویان ادعیه و زیارات از غلات بوده که هم بی‌سواد بوده و هم به قول حضرت صادق ؛ بدتر از مشرکین می‌باشند. و ما با مراجعه به احوال ایشان دیدیم که اکثر این راویان یا مجهول و یا مهمل و یا غالی می‌باشند، مانند: سهل بن زیاد کذاب و عباس بن عامر مجهول و احمد بن رزق الکوفی مجهول و علی بن حسن بن فضال واقفی و محمد بن مشعل المشعل مجهول و قطرب بن علیف مهمل و عبدالرحمن سابط مهمل و جابر بن یزید غالی و عثمان بن جنید مهمل و محمد بن ابی زید مجهول و سهل بن یعقوب مجهول و محمد بن سلیمان الدیلمی فاسق ضعیف و ابراهیم بن مامون مهمل و اسحق بن یوسف مهمل و اسحاق بن عمار فطحی و امثال اینان می‌باشند. و اگر در مفاتیح نام راویان را ذکر می‌‌کرد اهل تحقیق به بی‌ارزشی مطالب آن واقف می‌شدند.
شیخ عباس قمی معلوماتش منحصر بوده به اخبار مذهبی و خرافاتی که از مجعولات غلات می‌باشد. خصوصا افکار باطله بعضی از اخباریین، زیرا استاد و معلم او که دانش خود را از او فراگرفته، حاجی میرزا حسین نوری صاحب کتاب «مستدرک الوسائل» می‌باشد، و او کتابی نوشته است بنام: «فصل الخطاب فی تحریف کتاب رب الأرباب» و کتاب خدا قرآن را تحریف شده می‌داند، و به نوشتن آن کتاب چشم یهود و نصاری را روشن نموده و می‌گوید قرآن کم و زیاد شده، مانند: تورات و انجیل، و اتفاقاً این شاگرد با استاد خود هم عقیده است، زیرا در مفاتیح در اعمال روز جمعه می‌نویسد: «و بدانکه از برای خواندن آیة الکرسی علی التنزیل در روز جمعه فضیلت بسیار روایت شده»، و در حاشیة آن می‌نویسد: «علامة مجلسی فرموده که بروایت علی بن ابراهیم و کلینی آیه الکرسی علی التنزیل چنین است: (اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ). و ما بینهما و ما تحت الثری عالم الغیب و الشهادة الرحمن الرحیم  (مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ).
 این محدثین ما به اخبار منافقین و معاندین دین اسلام معتقد شده و خیال می‌کنند که قرآن دست خورده و کم و زیاد شده است. غافل از آنکه خدای تعالی ضمانت نموده که کتاب خود را از کم و زیاد حفظ کند، و از آن جمله در قرآن فرموده: (إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ) (الحجر: 9). «البته ما خودمان این قرآن را نازل نمودیم و بی‌گمان که البته آن را نگهبانیم».
و اخباری که دلالت بر تحریف قرآن دارد تماماً ضعیف و قرائن جعل در آنها زیاد است، چنانکه آیت الله خوئی در کتاب البیان خود کاملاً مرقوم داشته، و ما نیز در مقدمة کتاب تابشی از قرآن مستدلا نوشته‌ایم، هر کس خواهد مراجعه نماید.
و قمی چنانکه اشاره شد. به مطالب مندرجة در متن دعا و یا زیارت و یا سایر احادیث کاری نداشت، و لذا ایشان مانند بسیاری از محدثین، هر چه از راویان محل وثوق و یا غیروثوق خودشان دیده جمع کرده و منتشر ساخته و از دقت در متون آنها غفلت نموده است.
ما در این کتاب و سایر کتب خود با دلیل و برهان ثابت کرده‌ایم که اکثر این روایات و احادیث ساخته و پرداختة اهل «غلو و کذابین و جعالین» است، اگرچه راویان و ناقلان آنها مردمان زاهد و عابد و عادل باشند، بصرف آنکه راوی و ناقل عادل است نباید گول خورد و باید متن حدیث و مطالب آن را مطالعه و با قرآن سنجید. به بسیار احادیث باطله که راویان آنها مردمان ساده و عادلی بوده‌اند ولی سازندة آن حقه بازی کرده و بدست دیگران منتشر ساخته است. اگرچه اکثر راویان این احادیث طبق علم رجال معلوم می‌باشد که از «کذابین و جعالین و اهل غلو» می‌باشند، و حضرت صادق ؛ فرموده: (إن الغلاة شر من الیهود والنصاری والمشرکین) یعنی، «البته غلوکنندگان از یهود و نصاری و مشرکین بدترند». و همین غلات اکثر این روایات را در میان مردم ساده و عوام زمان‌های قبل منتشر ساخته‌اند. خصوصاً در قرن سوم که حوزة علمیه و یا دانشگاهی در میان مسلمین نبوده و هر کس هر چه خواسته بدست مردم زاهد و عابد جعل و منتشر ساخته و باعث گمراهی و نادانی مسلمین گردیده است.
به هر حال، کتاب مفاتیح الجنان چنانچه مختصراً بعرض خواهد رسید مملو است از خرافات و موهومات و ساخته‌‌های «جعالین وکذابین وغلاة» اولیه که بنام دعا و یا زیارت بدست محدثین و ثقات و راویان مذهبی منتشر ساخته‌اند.
برادران و خواهران مسلمان می توانند این کتاب گرانقدر  كتابِ تضاد مفاتیح الجنان با قرآن  را از بخش مستندات کتابخانه عقیده بدست آورند.