مولانا علامه عبدالشکور فاروقی لکنوی فرزند مولانا حافظ محمد ناظر؛ در قریه «کاکوری» از حومه شهر لکنو هند در 23 ذی الحجة 1293هـ-ق. مطابق با 10 ژوئیه 1877 م چشم به جهان گشود.
پس از طی دوران تحصیلات علوم دینی، خود را در راه دفاع از اسلام و راویان و ناقلان مخلص آن، صحابه کرام، وقف کرده بودند. و در این راستا اقدام به نشر ماهنامه‌ای به نام «النجم» نمود که عقاید اهل سنت را نسبت به صحابه کرام در آن توضیح داده و نشر می‌کردند. در فن مناظره و مباحثه، مهارت و تبحر خاصی داشتند حتی ایشان در هند بنام امام اهل سنت و جماعت مشهور بودند.

ستایش بعضی علماء بزرگ از ایشان:
- علامه اشرف علی تهانوی رحمه الله نسبت به سؤالی که در این باره از ایشان شده بود، فومودند: «پاسخ این سؤال را مولوی عبدالشکور مدرس مدرسة عربیه «امروهه» از من بهتر می‌دانند. (ماهنامه النجم، شعبان 1341 هـ).
- شیخ الاسلام مولانا سید حسین احمد مدنی رحمه الله در پاسخ به سؤالی چنین فرمودند: «در این خصوص مولانا عبدالشکور اطلاعات و تحقیقات کافی دارند از ایشان بپرسید». (مكتوبات شيخ الاسلام جلد دوم مکتوب 85).
- علامه محقق، مولانا محمد منظور نعمانی رحمه الله پس از وفات ایشان در ماهنامه «الفرقان» مقاله‌ای در این خصوص مرقوم داشتند و تحت عنوان «رسوخ علمی آن مرحوم» می‌نویسند: «کسانی که از نزدیک با مولانای مرحوم آشنایی نداشتند، فکر می‌کردند که ایشان فقط در فن بحث و مناظره مهارت دارند. در حالی که ایشان نه فقط در رشته مناظره و تألیف کتب، تخصص داشتند، بلکه از راسخین فی العلم و مدرسان بااستعداد و دارای مطالعه عمیق و وسیعی بودند. خداوند متعال به موصوف، حافظه عجیبی داده بود. و بنده به ندرت اینگونه افراد قوی‌الحافظه‌ای دیدم... از شعبه‌‌های مختلف علوم، به علم تفسیر قرآن، شعف و ذوق خاصی داشتند و «سلسله تفسیر آیات» ایشان گواه زنده‌ای بر این امر است».
- مولانا محمد الیاس رحمه الله (بنیان‌گزار جماعت تبلیغ) «در شرق کشور ما، حضرت مولانا عبدالشکور همان منزلت و جایگاه را دارند که حکیم الامت حضرت مولانا تهانوی رحمه الله در غرب کشور دارند». (ماهنامه الفرقان، ذی القعده 1381 هـ ق).

ایشان در کنار ده‌ها سخنرانی و مناظره، و مقالات و رسائل علمی کوچک، نویسنده و مترجم بهترین کتاب‌های علمی اند، همانند:
ترجمه‌ معانی قرآن کریم (به اردو)، باقیات الصالحات (ترجمه بخشی از کتاب آیات بینات به فارسی با اضافات و تعلیقات)، ترجمه أسد الغابه (به اردو، 9 جلد)، ترجمه إزالة الخفاء شاه ولی الله دهلوی (به اردو)، ترجمه فقه اکبر امام ابوحنیفه (به اردو)، ترجمه شمائل ترمذی (به اردو)، سیرت خلفای راشدین، علم الفقه (6 جلد)، سیرت خیر البریه، سیرت الحبیب الشفیع، القول الحکم، آیات محکمات (فارسی)، قاتلان حسین کی خانه تلاشی، تحریف کی خانه ساز حقیقت کا جواب، تنبیه الحائرین، تحقیق آل واهل بیت، نصرت غیبیه، ترجمه تاریخ طبری، قاطع اللسان، شرح حدیث ثقلین، در رد عقاید شیعه و دفاع از صحابه کرام بیش از دو صد کتاب و رساله تالیف نموده‌اند که اکثر آنها به زبان اردو است.

مولانا عبدالشکور لکنوی رحمة الله علیه در 17 ذی القعده سال 1381 هـ مطابق با 23 آوریل 1962 م در شهر لکهنو هند، دارِ فانی را وداع گفت. درود و رحمت خداوند بر روح ایشان باد.