آخر تحديث في : <% book.up_date %>
ديوي : <% book.cat.dewey %>/<% book.ID %>
عدد الصفحات : <% book.pages %> مرات التنزيل : <% book.load_nom %> مرات العرض : <% book.visit_nom%> تحميل ملف Pdf : https://new.aqeedeh.com/ar/book/download/329/pdf راسل المدير حول هذا الكتاب
الكلمات المفتاحية لهذا الكتاب
المجلدات الأخرى لهذا الكتاب
اسم الكتاب <% book.name%>
او احمد میر قاسم بن میر احمد کسروی، در تبریز مرکز آذربایجان در سال 1267ه.ش مطابق با 1309هـ. ق متولد شده است، بر مبنای آنچه یکی از نویسندگان ذکر کرده است او از خانوادهای است که از لحاظ نسبی به اهل بیت منسوب است .
زندگی و کارهای او.
در ایران علوم دینی را آموخت و در یکی از روستاهای آذربایجان به امامت نمازگزاران میپرداخت، او سخت مشتاق فراگیری [علوم] بود حتی اینکه زبانهایی از قبیل عربی، ترکی، انگلیسی، ارمنی، فارسی جدید، و فارسی قدیم [پهلوی] را به نیکی فراگرفت.
فعالیتهای او.
در دانشگاه تهران به عنوان استاد به کار پرداخت و همچنین مسئولیت چند منصب قضائی را به عهده گرفت و چند بار هم ریاست برخی دادگاهها در شهرهای ایران را پذیرفت و یکی از چهار بازرسان بزرگ وزارت دادگستری در تهران گردید، و سپس به مقام دادستان کل در تهران نایل شد و نویسنده روزنامه پرچم در ایران گردید.
به محض فراغت از تألیف کتابش (تشیع و شیعه) از طرف گروهی در تهران با گلوله مورد سوء قصد و ترور قرار گرفت، و به بیمارستان برده شد و عملی جراحی بر وی انجام گرفت و بهبود یافت.
سپس نیرنگ و توطئه دشمناش برای وی آغاز شد. و او را به مخالفت اسلام متهم نمودند و بر علیه وی به وزارت دادگستری شکایت بردند و برای بازجویی فراخوانده شد و در آخر یکی از نشستهای بازجویی بار دیگر با گلوله مورد شلیک قرار گرفت و با خنجر مورد ضرب قرار گرفت، و بر اثر آن در حالی که بیست و نه زخم در جسم داشت از دنیا رفت و به زندگی پنجاه و هفت ساله خود خاتمه داد.
گفته میشود آنکه بر وی گلوله شلیک کرده است نواب صفوی در سال 1946م مطابق با 1366هـ . ق و 1324هـ . ش بوده است. تألیفات او:
1- آيین، افکار اساسی خود را در آن در سال 1311ه منتشر ساخته است .
2- صوفیگری (کتابی در نقد صوفیه).
3- شیعیگری (کتابی در نقد شیعه ).
4- بهائیگری (کتابی در نقد بهائیت).
5- تشیع و شیعه .
همچنین کَسروی صاحب مقالاتی در مجله پیمان و روزنامه پرچم میباشد.
وی مبلغ «پاکدینی» (زدودن خرافات از مذهب) بود.
کسروی از طرفداران سرهنویسی در زبان فارسی بود، تا به جایی که در انتهای کتابهایش لغتنامهای برای کمک به خواننده لازم به نظر میرسید. البته اکثر این معادلهایی که کسروی ساخته بود، بعدها خود به تدریج وارد زبان رایج شدند.
در اواخر عمر، نوشتههای کسروی بسیار تندتر شد؛ و کتب و نوشتارهایی حاوی حملات شدید به برخی از شاعران فارسیگو، بهاییت، صوفیگری، شیعه و شیخیگری منتشر کرد.
سرانجام احمد کسروی در ساختمان کاخ دادگستری تهران در سکوت دولت و روشنفکران وقت، توسط گروهک موسوم به (فدائیان اسلام) به اتهام الحاد و ارتداد، با ضربات متعدد چاقو به قتل رسید. قاتلین وی هیچگاه مجازات نشدند.